Łysienie androgenowe, czyli łysienie typu męskiego, jest najczęstszą postacią łysienia i stanowi 95 % wszystkich przypadków. Ten rodzaj łysienia jest uwarunkowany genetycznie, co oznacza, że nasze włosy mogą zachowywać się podobnie do włosów naszych rodziców.
Objawy
Łysienie typu męskiego polega zazwyczaj na cofaniu się linii włosów na skroniach i czole. Powstają tzw. zakola w okolicy kątów czołowych, pojawia się przerzedzenie na szczycie głowy, które stopniowo prowadzi do powstania okrągłej łysinki zwiększającej swoje rozmiary. Obie te zmiany mogą występować równocześnie. Ten typ łysienia występuje u ponad 80 % mężczyzn. Co trzeci mężczyzna pomiędzy 25 a 40 rokiem życia obserwuje łysienie o różnym stopniu nasilenia. Pośród 50-latków ponad połowa utraciła już włosy (dane wg. TNS OBOP, 2003).
Łysienie androgenowe dotyczy również kobiet i występuje u około 60 % kobiet przed 60 r. ż. Łysienie androgenowe kobiet występuje najczęściej pod postacią przerzedzenia rozlanego, obejmującego całą górną powierzchnię głowy. Znacznie rzadziej występuje u kobiet łysienie analogiczne do męskiego. U kobiet nie obserwujemy nigdy całkowitego wyłysienia w tym mechanizmie.
Objawy
Proces łysienia może przebiegać niezauważalnie, ale może również doprowadzić do znacznego przerzedzenia włosów w całej okolicy ciemieniowo-szczytowej. Ważne jest zwrócenie uwagi na współistnienie innych objawów takich jak np. trądzik, co powinno skłonić do przeprowadzenia dokładnych badań hormonalnych w celu wykluczenia ewentualnej patologii układu dokrewnego (np. wrodzony przerost nadnerczy, zwyrodnienie torbielowate jajników).
Podwyższone stężenie androgenów w osoczu może być pochodzenia jajnikowego, nadnerczowego, a także może być spowodowane lekami (np. tabletki antykoncepcyjne zawierające gestageny o działaniu androgennym). Występuje w przypadku otyłości, niedoczynności tarczycy, hiperprolaktynemii.
Występuje rzadko, stanowi ok. 1% przypadków. Jest to choroba o podłożu autoimmunologicznym – organizm zwraca się sam przeciwko sobie. Ten typ łysienia dotyka najczęściej młodych mężczyzn, kobiety oraz dzieci i jest prawdopodobnie uwarunkowany rodzinnie.
Przyczyny łysienia plackowatego:
Objawy łysienia plackowatego
Objawy przybierają postać przypadkowych rozrzuconych ognisk owalnego kształtu, całkowicie pozbawionych włosów. Z czasem obszary te powiększają swoje rozmiary, zwiększa się również ich liczba. Niekiedy łysienie plackowate może przybrać postać uogólnioną, doprowadzając do utraty włosów na całym ciele. Czasami dochodzi do samoistnego wyleczenia. Stosunkowo rzadko występujące odmiany łysienia plackowatego to alopecia totalis – utrata wszystkich włosów w obrębie głowy oraz alopecia universalis – utrata włosów na całym ciele.
Diagnostyka
Prawidłowa diagnostyka jest podstawą do właściwego leczenia. Jedną z najnowszych technik diagnostycznych bardzo przydatnych w ustalaniu przyczyn łysienia jest Trichoscan. W naszym Instytucie Dermatologii posiadamy laboratoryjny Trichoscan niemieckiej firmy Foto Finder, który łączy w sobie diagnostykę mikroskopową z cyfrową analizą obrazu. Urządzenie to pozwala ocenić ilość i jakość włosów, a także określić przyczyny wypadania włosów.
Zapraszamy do naszych gabinetów codziennie od 9 do 20
W obecnej sytuacji pragniemy Państwa zapewnić, że spełniamy wszystkie normy bezpieczeństwa.